In OORLOG word je meegesleept in een verhaal waar het vertrouwde opeens vreemd wordt. Anne Rats katapulteert ons zonder pardon in een omgekeerde werkelijkheid: in Europa is het oorlog, Frankrijk valt Nederland binnen en plotseling ben jíj degene die met plastic tassen vol herinneringen rent naar een plek waar niemand op je zit te wachten.

Stel je voor: jij, vastgeplakt aan je telefoon terwijl een bommenregen de Domtoren verbrijzelt. Jij, met je paspoort tussen je tanden geklemd, vechtend voor een plekje op een gammele boot naar "veiligheid". Jij, die in Egypte aankomt waar niemand je verstaat, waar je elke dag moet bewijzen dat je er mag zijn.

Deze voorstelling dwingt je je het ondenkbare scenario in te denken: wat als jíj degene bent die zich urenlang moet verstoppen op ongemakkelijke plekken? Die jarenlang in een vluchtelingenkamp moet doorbrengen zonder schoolbank of werkvergunning? Die elke ochtend wakker wordt met heimwee naar een land dat niet meer bestaat?

Rats scheurt met muzikale precisie door sentimentaliteit heen en laat de harde waarheid zien: oorlog is geen journaalitem dat je weg-zapt. Het is een meeslepend verhaal over menselijkheid die stand houdt, zelfs wanneer onze horizon in brand staat.

Tachtig jaar Nederlandse vrede heeft ons rustig laten slapen. OORLOG schudt je keihard wakker en fluistert: “Wat zou jij doen als de oorlog hier was?”